به گزاش راهبرد معاصر؛ طبق آمارهای پایگاه دادههای آنلاین نامبیو (numbeo) که یک ردهبندی از ۴۸۶ شهر بزرگ کشورهای مختلف در زمینه نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوار یا شاخص دسترسی به مسکن انجام داده است، در نیمهاول سال ۲۰۲۱ در بین ۴۸۶ شهر، دمشق سوریه با شاخص ۹۲٫۶ رتبه اول کمترین قدرت خرید را برای شهروندانش رقم زده است.
پس از این شهر جنگزده، آکرای کشور غنا، با شاخص ۶۸٫۳ رتبه دوم را در بدترین قدرت خرید شهروندان دارد.
پکن چین با ۴۹٫۸ سوم است و شهر تهران با شاخص ۴۸٫۴ چهارمین شهر جهان با کمترین قدرت خرید خانوارها را دارد. کلمبو سریلانکا پنجم، شنژن چین ششم، هنگکنگ کشور هنگکنگ هفتم، شانگهای چین هشتم، مانیل فیلیپین نهم و بمبئی هند نیز دهم است.
در بین شهرهای بزرگ، تایپه تایوان رتبه ۱۳ را دارد، رتبه سئول ۱۵ است، بانکوک تایلند در رتبه ۲۰، اصفهان در رتبه ۳۰، مسکو در رتبه ۳۱، پاریس در رتبه ۳۹، بیروت رتبه ۴۳، دهلی ۵۳، مونیخ ۸۰، کابل ۹۶، کراچی ۱۰۰، استانبول ۱۰۷، توکیو ۱۱۷، بغداد ۱۳۵، آنتالیا ۱۸۳، عمان اردن ۲۳۱، منامه ۳۵۶ و مسقط عمان در رتبه ۳۸۷ است.
همچنین بالاترین قدرت خرید مربوط به شهرهای آمریکا است که نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوار بین ۱٫۵ تا ۴٫۵ است. بهعبارتی در شهرهای آمریکا خانوارها با پسانداز ۱٫۵ تا ۴ سال درآمد خود توان خرید مسکن را دارند/ تجارت نیوز